• Αρχική Σελίδα - Τί πιστεύουμε
• Που βρισκόμαστε - Συναθροίσεις
• Ηχογραφημένα Κηρύγματα
• Βιντεοσκοπημένα Κηρύγματα
• Χριστιανικοί Ύμνοι
• Κείμενα - Ομολογίες
• Δραστηριότητες
• Νέα - Ειδήσεις
• Επικοινωνείστε μαζί μας

 

"Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι."

Ιωαν. δ'24

 

Κείμενα - Ετοιμάσου να συναντήσεις το Θεό σου

 

Τα λόγια αυτά τα είπε στο λαό Ισραήλ ο Θεός με το στόμα του προφήτη Αμώς. Ήταν μια εποχή που ο λαός αυτός βρισκόταν σε κατάσταση αποστασίας. Είχε, κατά ένα μεγάλο μέρος εγκαταλείψει τον αληθινό Θεό και παρασυρθεί στην ειδωλολατρία. Ο Θεός όμως δεν έπαυσε να τον αγαπάει και να θέλει την επιστροφή του. Γι΄ αυτό και σήκωσε ένα απλό άνθρωπο, ένα βοσκό, τον Αμώς, στον οποίο έδωσε το Πνεύμα Του και τον έκανε προφήτη, και τον έστειλε να καλέσει το λαό Ισραήλ σε μετάνοια και επιστροφή.

 

Ο Θεός σ΄ αγαπάει

Η Αγία Γραφή, που είναι ο Λόγος του Θεού, μας βεβαιώνει πως ο Θεός αγαπάει όλους τους ανθρώπους. Ο Χριστός είπε: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απωλεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον». Ιωάν. γ΄ 16. Μέσα στον κόσμο που αγάπησε ο Θεός είσαι και συ, κατά συνέπεια και σένα αγάπησε ο Θεός, και για σένα έστειλε το Χριστό. Δε θέλει ο Θεός να σταθείς μπροστά Του, για να κριθής, χωρίς προηγουμένως να έχεις ετοιμαστεί. Όπως τα ανθρώπινα δικαστήρια δίνουν στους υπόδικους την ευκαιρία να ετοιμάσουν την απολογία τους, έτσι και ο Θεός μας δίνει την ευκαιρία να ετοιμαστούμε για τη μεγάλη συνάντησή μας μαζί Του. Και όχι μόνο μας δίνει την ευκαιρία, αλλά επειδή μας προτρέπει ο ίδιος να ετοιμαστούμε. ΄Ετσι, ο Θεός λέει και σε σένα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές: «Ετοιμάσθητι να απαντήσης τον Θεόν σου.» Αμώς δ΄ 12.

 

Δύο λόγοι

Δύο είναι κυρίως οι λόγοι που κάνουν απόλυτα απαραίτητη την ετοιμασία σου αυτή. Ο πρώτος λόγος είναι γιατί το Θεό ΘΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, είτε το θέλεις είτε δεν το θέλεις, είτε το πιστεύεις είτε δεν το πιστεύεις. Ο Λόγος του Θεού μας λέει: «Είναι αποφασισμένον εις τους ανθρώπους άπαξ να αποθάνωσι, μετά δε τούτο είναι κρίσις.» Εβρ. θ΄27. Όσο ζεις ο Θεός σε αφήνει ελεύθερο. ΄Αν θέλεις πιστεύεις, αν θέλεις δεν πιστεύεις. Αν θέλεις μετανοείς, αν θέλεις δεν μετανοείς. Αν θέλεις δέχεσαι το Χριστό για Σωτήρα σου, αν θέλεις δεν τον δέχεσαι. Όλα όμως αυτά μόνο ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ. Από κει και πέρα τα πράγματα αλλάζουν. Τότε δεν θα είσαι πια ελεύθερος. Τότε θα έχεις να δώσεις λόγο στο Θεό. Η ευκαιρία που τώρα σου δίνει ο Θεός είναι μοναδική. Σκέψου για λίγο το θάνατο, πόσο φοβερός είναι. Είναι ένα μεγάλο μυστήριο. Σου προκαλεί φρίκη, και σε γεμίζει τρόμο. Όμως ο Θεός δεν μας έπλασε για το θάνατο, αλλά για τη ζωή. Ο θάνατος ήταν συνέπεια της αμαρτίας. Και δεν είναι τόσο ο φυσικός θάνατος. Είναι ο αιώνιος που ακολουθεί. Ο Χριστός όμως με την θυσία Του στο σταυρό νίκησε το θάνατο και εξασφάλισε αιώνια ζωή για όλους εκείνους που πιστεύουν σ΄ Αυτόν. Βάδιζε κάποιος σ΄ ένα πολυσύχναστο δρόμο. Ένα αυτοκίνητο ερχόταν με ταχύτητα κατά πάνω του. Σίγουρα θα τον χτυπούσε, και μάλιστα πολύ σοβαρά. Εκείνη τη στιγμή όμως ένα χέρι τον άρπαξε. Ήταν το χέρι κάποιου καλού ανθρώπου που βρέθηκε δίπλα του και είδε τον κίνδυνο. Γύρισε ο πρώτος, κοίταξε εκείνον που τον άρπαξε, τον ευχαρίστησε μέσα από την καρδιά του πολλές φορές κι΄ απομακρύνθηκαν ο ένας από τον άλλο. Πέρασαν μερικά χρόνια. Ο άνθρωπος που γλύτωσε από τους τροχούς του αυτοκινήτου διέπραξε κάποιο αδίκημα και οδηγήθηκε στο δικαστήριο. Μπαίνοντας στην αίθουσα διέκρινε στην έδρα και αναγνώρισε εκείνον που τον είχε σώσει τότε. Ένα αίσθημα ανακουφίσεως ήρθε στην καρδιά του. «Σίγουρα, σκέφτηκε, ο καλός αυτός άνθρωπος που μού έσωσε τότε τη ζωή, θα κάνει κάτι για μένα και τώρα». Τελείωσε η ακροαματική διαδικασία με όλες τις ενδείξεις πως η καταδίκη του ήταν σίγουρη, και το δικαστήριο αποσύρθηκε να βγάλη την απόφαση. Ο κατηγορούμενος έτρεξε στον πρόεδρο. «Κύριε πρόεδρε, του φώναξε, εγώ είμαι εκείνος που τότε σώσατε από τους τροχούς του αυτοκινήτου. Χρωστάω σε σας τη ζωή μου. Τώρα δε θα κάνετε κάτι για μένα;». «Ναι, απάντησε ο πρόεδρος, σας θυμάμαι, αλλά δυστυχώς τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Είμαι υποχρεωμένος να εφαρμόσω τους νόμους, και οι νόμοι σας καταδικάζουν. Τότε ήμουν σωτήρας σας, αλλά τώρα είμαι κριτής σας.». Το ίδιο θα συμβεί και με το Χριστό. Τώρα προσφέρεται σαν σωτήρας. Καλεί όλους τους αμαρτωλούς να πάνε σ΄ Αυτόν για να τους σώση. «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει». Ματθ.ια΄28. Θα έρθει η μέρα όμως που θα καθίσει πάνω στο θρόνο της κρίσεως για να κρίνει εκείνους που δεν θα τον δεχθούν σαν Σωτήρα. Έτσι, ενώ η συνάντησή σου με το Θεό είναι αναπόφευκτη και δεν εξαρτάται από σένα, υπάρχει όμως κάτι πολύ σπουδαίο σχετικά μ΄ αυτή τη συνάντηση που εξαρτάται από σένα. Αυτό είναι το σαν τι θα τον συναντήσης το Θεό, δηλαδή σαν Σωτήρα σου ή σαν Κριτή σου. Κάνε την εκλογή σου. Ο δεύτερος λόγος που επιβάλλει την εκ μέρους ετοιμασία για τη συνάντησή σου με το Θεό, είναι ότι ΕΙΣΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ και σαν τέτοιος δεν είσαι έτοιμος. Και μην πεις «Γιατί είμαι αμαρτωλός; Τι έκανα;». Εσύ ξέρεις τι έχεις κάνει στη ζωή σου, ποιές και πόσες αμαρτίες, και ο Θεός ξέρει ακόμη καλύτερα, αλλά το ζήτημα δεν είναι αυτό. Αμαρτωλοί δεν είμαστε επειδή αμαρτάνουμε. Γεννιόμαστε αμαρτωλοί. Ερχόμαστε στον κόσμο με την αμαρτωλή φύση μέσα μας που σαν ένα δέντρο παράγει καρπούς που λέγονται αμαρτίες. Έχεις προσέξει πως τα παιδιά από πολύ μικρά ζηλεύουν, αρπάζουν, εκδικούνται λένε ψέματα; Τι μας λέει αυτό; Μήπως τα δίδαξε κανένας όλα αυτά; Όχι, τα φέρνουν μαζύ τους καθώς έρχονται στον κόσμο. Μέσα τους έχουν την αμαρτωλή φύση η οποία παράγει σαν καρπούς όλων των ειδών τις αμαρτίες. Να λοιπόν γιατί είμαστε αμαρτωλοί, όχι γιατί αμαρτάνουμε, αλλά γιατί έχουμε κληρονομήσει από τον Αδάμ μια αμαρτωλή και ξεπεσμένη φύση. Μια μηλιά δεν είναι μηλιά επειδή κάνει μήλα, αλλά κάνει μήλα επειδή είναι μηλιά και δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο. Έτσι και μεις οι άνθρωποι, δεν είμαστε αμαρτωλοί επειδή αμαρτάνουμε, αλλά αμαρτάνουμε γιατί είμαστε αμαρτωλοί και δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Σαν αμαρτωλός, λοιπόν, δεν είσαι έτοιμος να συναντήσης το Θεό, γι΄ αυτό είναι ανάγκη να ετοιμαστείς. Η Αγία Γραφή λέει: «Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος». Ρωμ. ς΄ 23. Ο ίδιος ο Χριστός μας μίλησε για την κόλαση και μας είπε πως εκεί « Ο σκώληξ δεν τελευτά και το πυρ δεν σβύνεται».

 

Ποιος φταίει;

Τώρα ίσως να ρωτήσεις: «Τι φταίω εγώ που γεννήθηκα αμαρτωλός και δεν μπορώ παρά να αμαρτάνω; Γιατί να με καταδικάσει γι΄ αυτό ο Θεός;» Ναι, είναι αλήθεια πως δεν φταίει κανένας μας που γεννηθήκαμε αμαρτωλοί. Ούτε ακόμη μπορούμε να πούμε πως είμαστε απόλυτα υπεύθυνοι εμείς για τις αμαρτίες που κάνουμε. Γι΄ αυτό και ο Θεός, που είναι δίκαιος, δεν πρόκειται να μας καταδικάσει επειδή είμαστε αμαρτωλοί. Αυτό δεν το λέει πουθενά η Αγία Γραφή. Τουναντίον η Αγία Γραφή είναι γεμάτη από διακηρύξεις για την αγάπη που ο Θεός έχει για τον αμαρτωλό άνθρωπο. Ο Απόστολος Παύλος λέει πως ο Θεός «θέλει να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας». Α΄ Τιμ. β΄4. Ξέρεις ποιούς θα καταδικάσει ο Θεός; Αυτούς που απορρίπτουν την αγάπη Του. Αυτούς που αρνούνται να μετανοήσουν και να πιστέψουν στο Χριστό που σταυρώθηκε για τις αμαρτίες τους. Αν και συ ΤΩΡΑ δε δεχτείς αυτή τη σωτηρία που σου προσφέρει δωρεάν, τότε θα είσαι άξιος μιας αιώνιας καταδίκης στη λίμνη «την καιομένην με πυρ και θείον». Αυτός θα είναι ο δεύτερος και αιώνιος θάνατος.

 

Δύο μεγάλοι αμαρτωλοί

Όταν σταυρώθηκε ο Κύριος μας μαζί Του σταυρώθηκαν και δύο ληστές. Στην αρχή και αυτοί μαζί με τους άλλους που περνούσαν από κει ονείδιζαν τον Κύριο, αλλά ύστερα ο ένας άλλαξε ξαφνικά και είπε στο Χριστό: «Μνήσθητι μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασηλεία σου». Λουκ. κγ΄42. Και αμέσως ο Κύριος του έδωσε την ευλογημένη διαβεβαίωση: «Αληθώς σοι λέγω, σήμερον θέλεις είσθαι μετ΄ εμού εν τω παραδείσω». Λουκ. κγ΄43. Βλέπουμε πως, παρ΄ όλο που ήταν τόσο μεγάλος αμαρτωλός, ο Χριστός δεν τον απόρριψε, δεν τον καταδίκασε, αλλά τον έσωσε και τον πήρε μαζί Του στον παράδεισο. Το ίδιο συνέβη και με το τον Απόστολο Παύλο που ήταν πριν διώκτης των Χριστιανών και, όπως ο ίδιος μας λέει, έμπαινε μέσα σε σπίτια και έσυρε δεμένους άντρες και γυναίκες, τους έριχνε στη φυλακή και τους ανάγκαζε να βλασφημούν το όνομα του Χριστού. Αυτό τον άνθρωπο όχι μόνο τον συγχώρεσε και τον έσωσε ο Χριστός, όταν μετανόησε και πίστεψε σ΄ Αυτόν, αλλά και τον κάλεσε να γίνη απόστολος και κήρυκας του ευαγγελίου Του. Ο ίδιος έλεγε προς το τέλος της ζωής του: «Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος, ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον δια να σώση τους αμαρτωλούς των οποίων ΠΡΩΤΟΣ είμαι εγώ». Α΄Τιμ. α΄15. Και αν αυτούς, και τόσους άλλους μεγάλους αμαρτωλούς, δέχτηκε και έσωσε ο Χριστός, γιατί να μη δεχτή και σένα;

 

Σε περιμένει

Δεν περιμένει ο Χριστός τίποτε άλλο από σένα παρά να παραδεχτής ότι είσαι αμαρτωλός, να μετανοήσεις, και με την καρδιά σου να του πείς: «Χριστέ μου πιστεύω ότι για μένα πέθανες στο σταυρό και έχυσες το πολύτιμό Σου αίμα. Σ΄ δέχομαι για Σωτήρα μου και σε ευχαριστώ». Αν το κάνεις αυτό ο Χριστός θα σε συγχωρήσει, θα στείλει το Πνεύμα του το ΄Αγιο στην καρδιά σου, το οποίο θα σε αναγεννήσει και θα σε κάνει παιδί του Θεού. Τότε όχι μόνο θα είσαι έτοιμος να συναντήσης το Θεό, αλλά και θα λαχταράς πότε θάρθη η στιγμή που θα αφήσεις το μάταιο τούτο κόσμο για να πας στον ουρανό όπου θα σε περιμένει με ανοιχτή την αγκαλιά Του ο Χριστός. Η καρδιά σου θα πλημμυρίσει από αληθινή χαρά. Θα νοιώσεις πραγματικά ευτυχισμένος. Θα γίνεις ένας καινούργιος άνθρωπος. Μόνο αν πιστέψης. Να θυμάσαι ότι ο Χριστός είναι Ο ΜΟΝΟΣ Σωτήρας, «Και δεν υπάρχει δι΄ ουδενός άλλου η σωτηρία, διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν». Πρ. δ΄ 12. Πίστεψε, λοιπόν, στο Χριστό και ετοιμάσου να συναντήσης το Θεό.-

 

 

"Έλθετε τώρα, και ας διαδικασθώμεν, λέγει Κύριος εάν αι αμαρτίαι σας ήναι ως το πορφυρούν, θέλουσι γείνει λευκαί ως χιών εάν ήναι ερυθραί ως κόκκινον, θέλουσι γείνει ως λευκόν μαλλίον."

Ησαϊας α' 18