Ευαγγελική Βαπτιστική Εκκλησία |
"Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι." Ιωαν. δ'24
|
Φωτογραφίες - Κοιμητήριο
Η λέξη “κοιμητήριο” σημαίνει “χώρος ή δωμάτιο ύπνου, κοιτώνας, υπνωτήριο”. Υιοθετήθηκε από τον Χριστιανισμό με την έννοια του νεκροταφείου “ίνα μάθης ότι οι τελευτηκότες και ενταύθα κείμενοι ου τεθνήκασι, αλλά κοιμώνται” όπως παρατηρεί ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Ωστόσο, κι αυτή η λέξη, όσο ευφημιστική κι αν είναι, προκαλεί στον άνθρωπο αποστροφή και αποτροπιασμό, γιατί ο θάνατος είναι ο πιο αμείλικτος και άσπονδος εχθρός του. Ήταν συνέπεια και αποτέλεσμα της παρακοής των πρωτοπλάστων, και επεκράτησε πάνω σ΄όλο το ανθρώπινο γένος ως ο βασιλιάς “των τρόμων” (Ιώβ. ιη ΄14). Η Βίβλος λέει: “απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο κρίσις” (Εβρ. Θ΄27 Κ.Κ. Νestle). Άσχετα με το τι πιστεύουν και λένε οι άνθρωποι για την συνέχιση της ύπαρξής τους πέρα από τον τάφο ή μη, η μοναδική αυθεντία στο θέμα, η Αγία Γραφή, μας βεβαιώνει πως το “εγώ, η ψυχή, το πνεύμα” του ανθρώπου συνεχίζει να υπάρχει σε ενσυνείδητη κατάσταση και ύστερα από τον θάνατο του σώματος. Ο Θεός από την πρώτη στιγμή ύστερα από την πτώση των πρωτοπλάστων, ακόμα ίσως και πρίν απ΄αυτή, είχε έτοιμο το σχέδιο της σωτηρίας, του αμαρτωλού πλέον, ανθρώπου. Και “ότε...ήλθεν το πλήρωμα του χρόνου” έστειλε τον Υιόν Του στον κόσμο μας, ο οποίος, στο πρόσωπο του Ιησού του από Ναζαρέτ, έδωσε στο σταυρό τη ζωή Του “λύτρον αντί πολλών”. Ο απόστολος Παύλος γράφει: “ος (Χριστός) παρεδόθη δια τα παραπτώματα ημών και ηγέρθη δια την δικαίωσιν ημών” (Ρωμ.δ΄25 K.K. Nestle). Η πρόθεση “διά”, όταν συντάσσεται με αιτιατική πτώση, σημαίνει τον λόγο, την αιτία. Παραδόθηκε ο Χριστός στο σταυρό λόγω των δικών μας παραπτωμάτων, να πάθει “ο δίκαιος υπέρ των αδίκων” και με το αίμα Του να λυτρώσει, τον αμαρτωλό άνθρωπο. Και αναστήθηκε γιατί η προσφορά Του αυτή έγινε δεκτή από τον Θεό, οι απαιτήσεις της δικαιοσύνης του Οποίου ικανοποιήθηκαν στο ακέραιο. Έχουμε, λοιπόν, εδώ την απόλυτη εγγύηση ότι η εκκρεμότητα της αμαρτίας τακτοποιήθηκε από την πλευρά του Θεού, και ο αμαρτωλός δεχόμενος με πίστη τον Χριστό ως ατομικό Σωτήρα σώζεται από την κρίση της αμαρτίας του και την αιώνια καταδίκη του. Έτσι, ο θάνατος τώρα, καίτοι ακόμα εχθρός, είναι νικημένος από Εκείνον που είπε: “Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή” (Ιωάν. ια΄25). Και που “κατήργησε μεν τον θάνατον, έφερε δε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν δια του ευαγγελίου” (Β΄Τιμ. Α΄10. Μετάφραση Βάμβα). Ο Χριστός είπε: “Έρχεται ώρα, καθ΄ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού (του Υιού του Θεού)' και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά (πιστεύσαντες) εις ανάστασιν ζωής' οι δε πράξαντες τα φαύλα, (απιστήσαντες), εις ανάστασιν κρίσεως (Ιωάν. ε΄28,29 Μετάφραση Βάμβα). Ο απόστολος Παύλος γράφοντας στους Θεσσαλονικείς (Α΄δ΄16.17) λέει ότι: “αυτός ο Κύριος εν κελεύσματι, εν φωνή αρχαγγέλου και εν σάλπιγγι θεού, καταβήσεται απ΄ουρανού, και οι νεκροί εν Χριστώ αναστήσονται πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι άμα συν αυτοίς αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν του κυρίου εις αέρα' και ούτως πάντοτε συν κυρίω εσόμεθα” (Κ.Κ. Nestle). Aδελφέ μου και αδελφή μου, είπαμε ήδη πως ο θάνατος είναι για μας ένας νικημένος εχθρός, χωρίς καμιά εξουσία επάνω μας. Προορισμός μας είναι ο ουρανός. Ας αφήσουμε τούτα τα “κοιμητήρια” να μας πουν μόνο πόσο σύντομη και αβέβαιη είναι αυτή η ζωή και ας “ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι, προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα, και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.” (Τίτ.β΄12, 13, Μετάφραση Βάμβα). Αμήν! |
"Έλθετε τώρα, και ας διαδικασθώμεν, λέγει Κύριος εάν αι αμαρτίαι σας ήναι ως το πορφυρούν, θέλουσι γείνει λευκαί ως χιών εάν ήναι ερυθραί ως κόκκινον, θέλουσι γείνει ως λευκόν μαλλίον." Ησαϊας α' 18
|
Ευαγγελική Βαπτιστική Εκκλησία - Καποδιστρίου 42 - Αθήνα |